Z okazji dnia Diagnosty Laboratoryjnego o zawodzie opowiada Danuta Kędzia, kierownik Zakładu Mikrobiologii Szpitala Wojewódzkiego w Koszalinie

Na czym konkretnie polega pani praca? Co pani bada?
– Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej precyzuje, co w laboratorium wykonują diagności laboratoryjni. Są to badania laboratoryjne, mające na celu określenie właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych oraz składu płynów ustrojowych, wydzielin, wydalin i tkanek pobranych dla celów profilaktycznych, diagnostycznych i leczniczych lub sanitarno-epidemiologicznych. Wykonują też mikrobiologiczne badania laboratoryjne płynów ustrojowych, wydzielin, wydalin i tkanek pobranych dla celów profilaktycznych, diagnostycznych i leczniczych lub sanitarno-epidemiologicznych. Prowadzą działania zmierzające do ustalenia zgodności tkankowej. Wykonują ocenę jakości i wartości diagnostycznej badań oraz prowadzą laboratoryjną interpretację wyniku badań i je autoryzują. Diagności prowadzą też działalność naukową i dydaktyczną w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej.

W ramach Tygodnia Bibliotek Koszalińska Biblioteka Publiczna zorganizowała spotkanie online z Otylią Jędrzejczak, jedną z najbardziej utytułowanych kobiet w historii polskiego sportu. Znakomita sportsmenka w rozmowie z Piotrem Pawłowskim opowiedziała o autobiograficznej książce „Moja historia”. Spotkanie nadal jest dostępne na fanpage'u KBP i naprawdę warto je obejrzeć!

W roku 2014 Otylia Jędrzejczak zakończyła trwającą wiele lat i bardzo bogatą w sukcesy sportową karierę. Warto więc przypomnieć, że zdobyła tytuł mistrzyni olimpijskiej, została dwukrotną srebrną medalistką igrzysk olimpijskich i wywalczyła 25 medali mistrzostw świata i Europy. Dziś jest uznanym autorytetem sportowym, angażuje się w akcje charytatywne, prowadzi wiele ważnych społecznie projektów promujących sport wśród dzieci i osób dorosłych. Jest również założycielką fundacji wspierającej młodych sportowców, którym przekazuje swoje życiowe motto: „Sport to wspaniała przygoda życia, która uczy determinacji w dążeniu do celu, a porażka to przystanek w drodze do sukcesu”. A prywatnie autorka „Mojej historii” jest obecnie szczęśliwą mamą dwójki małych dzieci.

Osiedle Lechitów, podobnie jak większość dzielnic Koszalina, zamieszkuje wiele osób w podeszłym wieku. Często żyją samotnie, a ich jedyną rozrywką jest wyjście na ławkę przed blok. Brakuje im miejsca na spotkania, rozmowy ze swoimi rówieśnikami i rozwijanie zainteresowań. Tę lukę wypełnia nowa placówka – Klub Senior+ przy ul. Łużyckiej 32.

To pierwsza taka placówka na mapie Koszalinie, działająca przy Domu Pomocy Społecznej „Zielony Taras”. W mieście funkcjonują już dwa domy dziennego pobytu: przy ul. Teligii i przy ul. Piłsudskiego. Grażyna Sienkiewicz, dyrektor DPS-u, przyznaje, że miasto przygotowało pomieszczenia, należące do Zarządu Budynków Mieszkalnych, ale to, co się będzie w nich działo, zależy już od seniorów. – Wiemy, że nie tylko pandemia, ale i trudności z wyjściem z domu z innych powodów źle wpływają na nasze samopoczucie, a na seniorów szczególnie, dlatego chcemy ich zachęcić do opuszczenia czterech ścian – zauważa. – Teraz, kiedy obostrzenia zelżały, pogoda się poprawiła, sami seniorzy powinni sobie odpowiedzieć na pytanie, czy warto siedzieć w domu, nawiązać nowe kontakty.

– Nigdy w czasie pandemii nie zamknęliśmy się na pacjentów z innymi chorobami niż COVID-19 – zapewnia Andrzej Kondaszewski, dyrektor Szpitala Wojewódzkiego w Koszalinie, zaszczepiony przeciw wirusowi SARS-CoV-2 jako pierwsza osoba w Koszalinie. – Funkcjonowały wszystkie nasze poradnie i oddziały, chociaż niektóre z nich musieliśmy czasowo zawiesić. Obecnie w coraz większym stopniu wracamy do normalności. To zasługa akcji szczepień przeciw koronawirusowi.

Pracownicy szpitala dobrze wiedzą, w jakim stopniu trwająca pandemia wpłynęła na jego funkcjonowanie, a także na wykonywane przez nich obowiązki. Mimo obaw o własne zdrowie i życie, mimo tego, że niektórzy sami ciężko przechorowali COVID-19, nie zostawili pacjentów, zwłaszcza że ci nie mogli liczyć na bezpośredni kontakt z najbliższymi. Zakaz odwiedzin w lecznicy nadal obowiązuje i tak naprawdę nikt nie wie, kiedy zostanie odwołany.
Pracownicy szpitala są zwolennikami szczepień przeciwko COVID-19, ponieważ ich zdaniem tylko przyjęcie preparatu, zmniejszającego ryzyko zakażenia koronawirusem, pozwoli na zmniejszenie skali pandemii. Podkreślają, że koronawirus SARS-CoV-2 zostanie w naszej populacji na zawsze. Dlatego trzeba zrobić wszystko, aby osłabić jego działanie.

Wiosna to dla wielu z nas dobra pora na robienie remontu mieszkania czy domu. Jednak do takiego zadania trzeba podejść rozważnie i najlepiej zaplanować je z dużym wyprzedzeniem. Głównie dlatego, że na dobrego, uczciwego fachowca trzeba czekać kilka miesięcy. A jak go znaleźć i co zrobić, aby po remoncie nie został nie tylko bałagan, ale i proces sądowy?

Nie od dziś wiadomo, że najlepszą formą szukania dobrych fachowców – nie dotyczy to tylko remontów – są krewni i znajomi. Zadowoleni z usługi chętnie sami polecają sprawdzonych specjalistów. Przy okazji opowiedzą o przebiegu remontu, podpowiedzą, gdzie kupić dane materiały, jak wycenić koszt robót.

Macierzyństwo, wiadomo, to wyzwanie. Nieprzespane noce, lęk o zdrowie dziecka, staranność w wychowaniu – to codzienność matek. Dobrze, gdy mają wsparcie w innych matkach. Takie daje Stowarzyszenie Mama w Mieście Koszalin. Obchodzony w Polsce 26 maja Dzień Matki to okazja, aby pokazać jego działania na rzecz mam.

Stowarzyszenie powstało po to, aby walczyć o poprawę warunków mam, których dzieci były leczone w naszym szpitalu wojewódzkim. Jedna mama poskarżyła się w mediach, że musi spać na podłodze, bo nie ma tam ani foteli, ani leżaków. Taki pojedynczy głos niewiele znaczy, dlatego panie założyły organizację, aby działać na rzecz mam i dzieci. Stowarzyszenie napisało prośbę do marszałka województwa, który jest organem nadzorującym szpital, nie tylko o poprawę warunków przebywania mam na oddziale dziecięcym, ale także o remont samego budynku. Pod petycją w tej sprawie podpisało się ponad 3,5 tysiąca osób. W końcu szpital zebrał niezbędne fundusze i modernizacja pawilonu dziecięcego właśnie dobiega końca.

Plac zabaw „Jacek i Agatka”, znajdujący się między ulicami Piłsudskiego a Matejki, to popularne miejsce spędzania czasu nie tylko przez dzieci. Dzięki zamontowanym kilka lat temu urządzeniom do ćwiczeń dla starszych, kondycję mogą poprawiać także dorośli. Jest także huśtawka dla dziecka na wózku inwalidzkim, ale stoi niewykorzystywana. Powodów tego jest kilka...

Ogólnodostępny plac zabaw powstał jako ogródek jordanowski przy Przedszkolu nr 7, najstarszej tego typu placówce w Koszalinie. Z huśtawek, zjeżdżalni, karuzel, które początkowo się na nim znajdowały, korzystali obecni 40-latkowie. Oni z sentymentem wspominają urządzenia, które nie spełniałyby dzisiejszych norm bezpieczeństwa, dawały wiele radości. Współczesne huśtawki, bujaczki i karuzele są kolorowe, a niektóre pomyślane z myślą o dzieciach na wózkach inwalidzkich.
Unowocześnienie placu zabaw i przystosowanie go do potrzeb osób w różnym wieku i z różnymi niepełnosprawnościami to zasługa mieszkańców osiedla Wspólny Dom. Zgłosili go razem z Radą Seniora i Grupą Street Workout do Koszalińskiego Budżetu Obywatelskiego na rok 2016. Modernizacja i doposażenie placu zabaw kosztowały łącznie 500 tys. zł.

Do tej pory rocznie na terenie Koszalina odławianych było od 30 do 40 dzików. W tym półroczu liczba zwierząt, które pojawiają się wokół ludzkich siedzib, zwiększyła się. Dlatego specjalistyczna firma już odłowiła 40 osobników. To samo spotka jeszcze 90 tych dzikich zwierząt.

Już w 2020 r. miasto zleciło specjalnej firmie odłowienie 88 dzików. Ich widok na osiedlach nie tylko peryferyjnych, ale niemal w centrum Koszalina staje się czymś powszednim. Zwierzęta nie czują lęku przed ludźmi. Żerują tuż przy blokach, w piaskownicach, na terenach rekreacyjnych, np. przy Wodnej Dolinie. – Pamiętajmy, że są to dzikie zwierzęta, niebezpieczne dla ludzi, dlatego zawsze, gdy je zobaczymy, poinformujmy o tym straż miejską – apeluje Robert Grabowski, rzecznik prasowy Urzędu Miejskiego. – Nie podchodźmy do ich, a jeśli dzik sam się do nas zbliża, to spokojnie oddalmy się z tego miejsca. Podobnie zachowujmy się, widząc lisa czy inne dzikie zwierzę, które coraz częściej można spotkać z mieście.

Farmaceuta to ktoś w białym fartuchu, w otoczeniu dziesiątków buteleczek, fiolek, tub i potrafiący z tego wszystkiego wybrać dla nas lek ratujący zdrowie lub życie. To ktoś, do kogo mówimy: „Pani magister, panie magistrze – boli, proszę mi coś dać”.

W tym roku Międzynarodowy Dzień Farmaceuty przypada na 14 maja. Ustanowiono go w 1968 roku w Turcji dla uczczenia 14 maja 1839 roku, kiedy sułtan Mahmud II otworzył klasę farmacji w Cesarskiej Szkole w Stambule. A 25 września obchodzony jest Światowy Dzień Farmaceuty. Właśnie tego dnia, lecz 1912 roku utworzono Międzynarodową Federację Farmaceutyczną (FIP). Mamy jeszcze 26 września – Ogólnopolski Dzień Aptekarza. Chyba żaden zawód nie ma tylu świąt, ale też to zawód wyjątkowy – wymagający ogromnej wiedzy medycznej i chemicznej. Dawni medycy i zielarze byli po trosze także farmaceutami znającymi wpływ różnych substancji na zdrowie człowieka. Dziś farmaceuta to osoba, która ukończyła studia wyższe na kierunku farmacja i zdobyła tytuł magistra oraz prawo wykonywania tego zawodu. Jest wpisany do Centralnego Rejestru Farmaceutów i podobnie jak lekarz – ma swój numer. Może się specjalizować na 11 kierunkach, m.in. farmacji aptecznej, przemysłowej, toksykologii czy analityki. Tytuł zawodowy farmaceuty podlega ochronie prawnej.

Prawdziwy, zabytkowy parowóz już wkrótce wyjedzie na tory Koszalińskiej Kolei Wąskotorowej. Remont się przedłużał, ale maszyna jest już w pełni odrestaurowana. Trwają ostatnie szlify. Pierwszy kurs do Rosnowa zaplanowany jest na początek czerwca.

To było marzenie wszystkich zaangażowanych członków Towarzystwa Koszalińskiej Kolei Wąskotorowej. W końcu parowozy to pojazdy w zasadzie nieistniejące już jako czynne maszyny. W większości stoją gdzieś w muzeach lub jako pomniki i niszczeją. Jeżdżących parowozów w Polsce jest kilka. Niebawem swój będzie miał Koszalin. Droga do realizacji tego marzenia była długa. Najpierw trzeba było znaleźć i posiąść maszynę. Udało się to dzięki Muzeum Narodowemu w Szczecinie. Px48 stał i niszczał. Wiadomym było, że w Koszalinie czeka go tylko lepsza przyszłość. Udało się go pozyskać, ale jego wygląd pozostawiał wiele do życzenia. Rdza, korozja, ząb czasu – trzeba było działać.

Ta biblioteka pojawiła się w Koszalinie w 1950 r. Obecnie mieści się przy ul. 4 Marca 3. Kiedyś z jej zbiorów mogli korzystać żołnierze, czynni i w stanie spoczynku, oraz ich rodziny, ale w 1991 r. stała się ogólnodostępna. Biblioteka od dwóch miesięcy przechodzi zmiany, dzięki którym stanie się bardziej atrakcyjna dla czytelników w każdym wieku. Z jej zbiorów będzie można znowu korzystać w czerwcu.

Obecnie w bibliotece, liczącej 18 tysięcy woluminów, trwa skontrum, czyli sprawdzanie zbiorów, zaznaczanie ubytków, eliminacja książek zniszczonych czy zaczytanych. To żmudny proces, dlatego biblioteka od marca jest zamknięta dla czytelników. Kiedy się zakończy, warto zajrzeć do tej kameralnej biblioteki i zanurzyć się w jej regałach. Półki z książkami już się nie mieszczą w dużej sali, dlatego ich część trafi do remontowanego pomieszczenia obok. Tam znajdzie się rozbudowany dział dziecięcy i młodzieżowy. Powstanie także kącik komputerowy.

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.

Ok Odmawiać