Dla Polaków sobotnie sprzątanie to znana, ale niezbyt lubiana tradycja. Ukraińcy natomiast porządkują nie tylko swoje domy i posesje, lecz także przestrzeń wspólną. Stąd pomysł wojennych uchodźców z tego kraju, żeby uprzątnąć centrum Koszalina w ramach podziękowania za gościnę otrzymaną w naszym mieście.

Ukraińcy chcą się odwdzięczyć za pomoc, jaką otrzymali w Polsce, dlatego ci, którzy przyjechali wcześniej, udzielają się jako wolontariusze przy przyjmowaniu kolejnych uchodźców. Tłumaczą, pomagają w rozdawaniu żywności i innych darów.
Pani Diana w Koszalinie mieszka w Koszalinie już pięć lat. Przyjechała tu z mężem i synkiem. Teraz pomaga rodakom, którzy przybyli do naszego miasta po wybuchu wojny.
– Po agresji Rosji na Ukrainie żyjemy w niepewności, co będzie dalej, kiedy i jak ta wojna się skończy – podkreśla. – Mam dużo współczucia dla ludzi, którzy uciekli przed wojną, dlatego chcę im pomóc. Robię to, tłumacząc im na ukraiński, co i gdzie mogą załatwić.
– Pomagamy koszalinianom, bo oni nam pomogli – wyznaje Marika Bezpestowa. – Dla nas to zobowiązanie. Chcemy się odwdzięczyć za to, co sami otrzymaliśmy. To nie tylko mieszkanie i wyżywienie, ale także wsparcie moralne.

Czytaj więcej...

11 kwietnia w Filharmonii Koszalińskiej odbyło się wyjątkowe wydarzenie artystyczne – koncert charytatywny z udziałem koszalińskich artystów organizowany przez Fundację „Pokoloruj świat”. Dochód ze sprzedaży cegiełek w kwocie 35.000 zł został przeznaczony na pomoc dla mieszkańców Ukrainy, którzy przed okrucieństwami wojny schronili się w naszym mieście.

– To będzie niezwykły wieczór, pełen wzruszeń i pięknej muzyki – powiedziała Teresa Żurowska, prezes Fundacji „Pokoloruj świat”. – Swoją obecnością zaszczycili nas wspaniali koszalińscy artyści o wielkim talencie i wielkich sercach. Dziś wspólnie oddamy hołd walczącej Ukrainie, zmagającej się ze złem, które nigdy nie powinno się wydarzyć. Nieoczekiwanie w Koszalinie znalazło się wiele ukraińskich kobiet z dziećmi i jestem dumna, że mieszkańcy naszego miasta przyjęli ukraińskich gości z otwartymi sercami, że wykazali się tak wielkim humanitaryzmem i wszystkim, co najlepszego ma w sobie człowiek.

Czytaj więcej...

Zakończyło się przyjmowanie wniosków w tegorocznym Koszalińskim Budżecie Obywatelskim. Nabór inicjatyw trwał półtora miesiąca. Teraz ich oceną zajmą się urzędnicy, a głosowanie rozpocznie się dopiero w październiku. W tej jubileuszowej, dziesiątej edycji KBO mieszkańcy będą mieli do wydania 3 miliony 630 tys. zł z miejskiego budżetu.

W tym roku w Koszalinie zostanie zainstalowanych 40 defibrylatorów. U podnóża Góry Chełmskiej powstaną tężnie solankowe. Odnowiona zostanie ścieżka wokół Wodnej Doliny na osiedlu Rokosowo. Te pomysły ogólnomiejskie wygrały w ostatniej edycji KBO. W tym roku będzie można na nie przeznaczyć od 50 tys. zł do 650 tys. zł. Wśród pomysłów osiedlowych na wykonanie czekają m.in. boisko do koszykówki na osiedlu Jedliny, plac do jazdy na rolkach i hulajnogach dla dzieci na osiedlu Lechitów czy „Misiowa strefa sensoryczna” przy Przedszkolu Nr 10 im. Misia Uszatka na osiedlu Nowobramskim.
W ramach poprzednich edycji KBO powstało m. in. Obserwatorium Astronomiczne, Park Robin Hooda, pole do mini golfa w Wodnej Dolinie, wybiegi dla psów – ogólnomiejski i na osiedlu Unii Europejskiej, taras „Pod Bookiem” przy Koszalińskiej Bibliotece Publicznej. Ponadto, w ramach KBO wiele chodników doczekało się remontów, a place zabaw – nowych urządzeń. Powstały parkingi, a na osiedlowych uliczkach stanęły nowe lampy.

Czytaj więcej...

Diecezja koszalińsko-kołobrzeska obchodzi w tym roku pół wieku istnienia. Częścią obchodów jubileuszu jest zakończenie synodu diecezjalnego, który ma pokazać, w jakim kierunku mają podążać różne stany Kościoła. Po raz pierwszy w historii diecezja ma biskupa koadiutora, a na jej terenie przebywają tysiące uchodźców wojennych. To sprawia, że święta Wielkiej Nocy są w tym roku wyjątkowe.

W ostatnich tygodniach Polacy dają dowód chrześcijańskiej miłości, otwierając się na ofiary wojny w Ukrainie tak, jak Jezus otwierał się na wszystkich cierpiących, szukających u niego pomocy. – On sam otworzył się na innych najmocniej, jak się dało – rozpościerając na krzyżu swe ręce, oddając za nich życie – podkreślał ks. bp Edward Dajczak, ordynariusz diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, na przedświątecznym spotkaniu z dziennikarzami. – Krzyż Jezusa to dowód Jego miłości do człowieka. On przychodzi do nas z tą miłością w każdej sytuacji historycznej.

Czytaj więcej...

3 kwietnia liczna publiczność zgromadzona w kinie Kryterium miała okazję obejrzeć niezwykły spektakl – premierę baśniowego widowiska „Za króla Ćwieczka” napisanego przez Władysława Turowskiego podczas pobytu autora w oficerskim obozie jenieckim w Woldenbergu. Spektakl był wydarzeniem charytatywnym – środki zebrane ze sprzedaży cegiełek zostały przeznaczone na leczenie i rehabilitację Maciusia Grzybowskiego, podopiecznego Fundacji „Pokoloruj świat”.

Barwne, roztańczone, rozśpiewane i znakomicie zagrane przedstawienie oparte zostało na klasycznych polskich legendach i wyreżyserowane przez synową autora Ewę Turowską. A uniwersalny, występujący we wszystkich baśniach świata temat, czyli odwieczna walka dobra ze złem, został przedstawiony w niezwykle atrakcyjnej formie. Warto więc podkreślić sceniczny rozmach nawiązujący do musicalowych tradycji, efektowną scenografię i bajecznie barwne sceniczne kostiumy, znakomitą muzykę nowocześnie zaaranżowaną przez Macieja Osadę-Sobczyńskiego oraz widowiskowe układy choreograficzne z dostojnym polonezem na czele, opracowane przez Bernadettę Durbacz i Attabeirę German de Turowski. Magiczny klimat widowiska podkreślały także prezentacje multimedialne, przygotowane przez przez Marcina Świerczyńskiego, oraz sugestywna gra świateł.

Czytaj więcej...

Na koniec marca w koszalińskim systemie zgłoszonych zostało ponad 800 dzieci z Ukrainy w wieku od 3 do 18 lat. Większość z nich trafi lub trafiło do oddziałów przygotowawczych, które powstały w kilku placówkach. Te, które posługują się językiem polskim, rozpoczęły lekcje w klasach z polskimi rówieśnikami.

Na stronie internetowej: www.koszalin.pl/pl/content/formularz-zgloszeniowy-dziecka-uchodzcow-przybylych-z-ukrainy można zgłosić dziecko urodzone najpóźniej w 2015, aby zapewnić mu wypełnianie obowiązku szkolnego. Do tej pory Ukraińcy, którzy przyjechali do Koszalina po 24 lutego, zgłosili w systemie 500 dzieci, które mają chodzić do szkoły podstawowej i ok. 120 dzieci, które powinny uczęszczać do szkół ponadpodstawowych. Rodzice dzieci w wieku przedszkolnym też mogą zgłosić swoje pociechy przez ten formularz, ale miasto nie gwarantuje znalezienia dla nich miejsc w publicznych przedszkolach. Osobne grupy dla ukraińskich maluchów powstały w Przedszkolu nr 7 i Przedszkolu nr 19. Pierwszeństwo w przyjęciu do placówki mają dzieci rodziców, którzy potwierdzą, że pracują, a więc muszą zapewnić opiekę swoim pociechom.

Czytaj więcej...

Mieszkańcy osiedla Rokosowo, sięgającego do cmentarza, mają powody do radości. W sobotę, 9 bm. linia autobusowa nr 20 po ponad rocznej przerwie ponownie połączy dwie części tej dzielnicy miasta. Pojedzie za to inną, wydłużoną trasą.

O to, aby wprowadzić autobus kursujący między nową a starą częścią Rokosowa, sięgającego niemal do Kretomina, mieszkańcy walczyli wiele lat. W końcu udało się i w lipcu 2019 autobusy linii nr 20 zaczęły wozić pasażerów od ul. Sianowskiej do ul. Gnieźnieńskiej. Jednak kursy, według wielu mieszkańców, nie odpowiadały ich zapotrzebowaniu. Prowadzone też były burzliwe debaty odnośnie do trasy nowej linii. Mieszkańcy byli podzieleni, czy powinna przejeżdżać przez ul. Jabłoniową, przy której mieści się Szkoła Podstawowa nr 3, czy ją omijać.

Czytaj więcej...

– To wielka radość i dziękujemy Bogu za to, co się stało – tak otwarcie nowego namiotu przy Domu Miłosierdzia skomentował ks. Radosław Siwiński, prezes stowarzyszenia, prowadzącego placówkę. – Bóg nawet z czegoś złego wyprowadzi dobro. Doświadczyliśmy tego na własnej skórze.

Przed koszalińskim Domem Miłosierdzia przez wiele miesięcy stał letni namiot, który zniszczyła styczniowa wichura. Tam, przed pandemią, osoby potrzebujące mogły każdego dnia zjeść ciepły obiad. W pandemii było to miejsce wydawania suchego prowiantu. Dzięki hojności wielu osób prywatnych i firm, mieszkańcy i wolontariusze Domu Miłosierdzia postawili większą i silniejszą konstrukcję.

Czytaj więcej...

Wojewódzki Urząd Pracy w Szczecinie ogłosił konkurs na projekty ukierunkowane na niwelowanie zdrowotnych czynników ryzyka w miejscu pracy, w tym z zakresu ergonomii pracy oraz przekwalifikowanie pracowników pracujących w warunkach negatywnie wpływających na zdrowie "Działanie 6.8 Wdrożenie kompleksowych programów zdrowotnych oraz przedsięwzięć zapobiegających istotnym problemom zdrowotnym regionu oraz dotyczących chorób negatywnie wpływających na rynek pracy, ułatwiających powroty do pracy", umożliwiających wydłużenie aktywności zawodowej oraz zwiększenie zgłaszalności na badania profilaktyczne Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Zachodniopomorskiego 2014-2020.

Kto może składać wnioski?
Pracodawcy z obszaru województwa zachodniopomorskiego, z wyłączeniem dużych przedsiębiorstw.

Czytaj więcej...

Historia tego obiektu jest niezwykle interesująca, ale też, niestety, typowa dla starych budynków, które z trudem daje się dostosować do innych celów niż te, dla których powstały. Ten zbudowano w 1929 roku.

Bywał czas, w którym tętniło tu życie kulturalne i społeczne. Zwarty, zgrabny budynek, nakryty czerwoną dachówką najlepsze lata ma już chyba za sobą. Od kilkunastu lat stoi pusty i po prostu niszczeje. A przyjrzeliśmy się tym razem kompletnie zapomnianemu obiektowi przy obecnej ul. Orlej 2a. Zacznijmy od arcyciekawej genezy powstania budynku. Nie był to kościół, zbór ani nawet gasthaus, co sugeruje jego bryła i jak myśli wielu koszalinian. Istotnie, może te budowle przypominać, ma bowiem podłużny kształt, obudowany jest „nawami”, z jednej strony ma duże okna, z drugiej – bulaje. Architekt trochę poszalał przy projekcie, ale powstał dość ładny obiekt. Wnętrze to głównie duża sala oraz sporo niedużych pomieszczeń. W zasobach Archiwum Państwowego zachowały się dokumenty dotyczące posesji przy ul. Bublitzerstrasse 71 (obecnie H. Modrzejewskiej 71) oraz tego obiektu stojącego niemal w jej środku. Ulicy Orlej nie było, została utworzona po 1945 roku, biegnie lewą stroną posesji. Sama zaś posesja jest dzisiaj podzielona na małe kawałki. Jakie było jej przeznaczenie? W księdze budynkowej dotyczącej tego adresu jest mnóstwo wpisów zaczynających się od 1910 roku i pokazujących, że wciąż tam coś dobudowywano, przebudowywano – szopy, garaże, kuchnie, pralnie, budynki mieszkalne. Prace prowadzono przede wszystkim w latach 1927-30. W 1929 wpisano nowy budynek nazwany Turnhalle, czyli hala gimnastyczna. I to jest nasz obiekt. Jeszcze w 1944 roku dopisano, zbudowane gdzieś obok, toalety.

Czytaj więcej...