Historia tego obiektu jest niezwykle interesująca, ale też, niestety, typowa dla starych budynków, które z trudem daje się dostosować do innych celów niż te, dla których powstały. Ten zbudowano w 1929 roku.

Bywał czas, w którym tętniło tu życie kulturalne i społeczne. Zwarty, zgrabny budynek, nakryty czerwoną dachówką najlepsze lata ma już chyba za sobą. Od kilkunastu lat stoi pusty i po prostu niszczeje. A przyjrzeliśmy się tym razem kompletnie zapomnianemu obiektowi przy obecnej ul. Orlej 2a. Zacznijmy od arcyciekawej genezy powstania budynku. Nie był to kościół, zbór ani nawet gasthaus, co sugeruje jego bryła i jak myśli wielu koszalinian. Istotnie, może te budowle przypominać, ma bowiem podłużny kształt, obudowany jest „nawami”, z jednej strony ma duże okna, z drugiej – bulaje. Architekt trochę poszalał przy projekcie, ale powstał dość ładny obiekt. Wnętrze to głównie duża sala oraz sporo niedużych pomieszczeń. W zasobach Archiwum Państwowego zachowały się dokumenty dotyczące posesji przy ul. Bublitzerstrasse 71 (obecnie H. Modrzejewskiej 71) oraz tego obiektu stojącego niemal w jej środku. Ulicy Orlej nie było, została utworzona po 1945 roku, biegnie lewą stroną posesji. Sama zaś posesja jest dzisiaj podzielona na małe kawałki. Jakie było jej przeznaczenie? W księdze budynkowej dotyczącej tego adresu jest mnóstwo wpisów zaczynających się od 1910 roku i pokazujących, że wciąż tam coś dobudowywano, przebudowywano – szopy, garaże, kuchnie, pralnie, budynki mieszkalne. Prace prowadzono przede wszystkim w latach 1927-30. W 1929 wpisano nowy budynek nazwany Turnhalle, czyli hala gimnastyczna. I to jest nasz obiekt. Jeszcze w 1944 roku dopisano, zbudowane gdzieś obok, toalety.

Mimo że najpierw krytykowali i byli przeciw przeniesieniu Centrum Organizacji Pozarządowych do budynku po dawnym MOPS przy ulicy Podgórnej, to z dnia na dzień zmienili swoje zdanie. Radni Koalicji Obywatelskiej poparli inicjatywę, która otwiera drogę do stworzenia nowego domu dla koszalińskich organizacji pozarządowych.

Pracownia Pozarządowa to jedno z najbardziej zasłużonych stowarzyszeń w Koszalinie. Ponad 20 lat wspiera inne organizacje m.in. przy rejestracji i sprawach formalnych. Otwiera niejako parasol ochronny na tzw. trzeci sektor w Koszalinie. Integruje środowisko, organizując Koszaliński Dzień Organizacji Pozarządowych czy Festiwal Organizacji Pozarządowych. Od 2018 roku prowadzi w swojej siedzibie przy ulicy Dworcowej Centrum Organizacji Pozarządowych. Koszalińskie stowarzyszenia i fundacje mogą np. zorganizować w centrum zebranie lub szkolenie, skorzystać z drukarki i ksero oraz z biblioteki. Niestety, przestrzeni jest bardzo mało. Siedziba przy ulicy Dworcowej ma 160 metrów kwadratowych, z czego połowa to biura Pracowni Pozarządowej, a druga połowa jest użyczana innym organizacjom. Sala do zebrań jest stale zajęta, bo chęć skorzystania z usług COP przewyższa możliwości lokalowe. Stad też prezesi Pracowni Pozarządowej wyszli z inicjatywną, aby Centrum Organizacji Pozarządowych przenieść do większego lokalu, gdzie koszalińscy społecznicy znaleźliby przestrzeń na swoje działania i biura. Łukasz Cieśliński i Monika Widocka zaproponowali prezydentowi, aby ten przekazał im na 30 lat prawo do użytkowania nieruchomości po dawnym MOPS przy ulicy Podgórnej. Jednocześnie Pracownia Pozarządowa zobowiązała się do znalezienia środków potrzebnych do remontu tego stojącego od kilku lat i niszczejącego obiektu. Sprawa stanęła na Komisji Gospodarki Komunalnej, w której większość głosów ma Koalicja Obywatelska. Opinia komisji miała być wiążąca.

Pandemia uniemożliwiła koszalińskim amazonkom, czyli paniom walczącym z nowotworem piersi, świętowanie w zeszłym roku jubileuszu 25-lecia. Cieszą się jednak, że znowu mogą się regularnie spotykać i dzielić swoimi doświadczeniami nie tylko dotyczącymi choroby.

Obecnie Stowarzyszenie Koszaliński Klub „Amazonka” liczy ok. 200 osób, ale najbardziej aktywna jest połowa z nich. Wiele pań kontaktuje się z organizacją po usłyszeniu diagnozy o nowotworze piersi, jednak potem się wycofują. Wiedzą jednak, że w razie potrzeby mają z kim porozmawiać, wymienić doświadczenia o leczeniu, dopytać o sposoby terapii.
W siedzibie stowarzyszenia przy ul. Morskiej 9 Amazonki spotykają się z psychologiem, kosmetyczką, wizażystką. Mają tam potrzebny sprzęt rehabilitacyjny, bo po operacji panie dotyka problem z usprawnieniem ręki po stronie operowanej, więc potrzebują stałego usprawniania. Mogą wymienić się nie tylko doświadczeniami dotyczącymi choroby, ale wielu innych spraw.

Początek wiosny to także początek budowy mostów w ciągu al. Monte Cassino. Wykonawca robót ma czas do końca roku na ich finalizację. Obawy o terminowe zakończenie prac budzi wojna w Ukrainie, bo to duży producent stali, podobnie jak Rosja, która napadła na naszego wschodniego sąsiada. Rozebrany w zeszłym roku wiadukt został wybudowany w 1971 r. i liczył około 220 metrów. Kosztował 35 starych milionów zł.

Prace w formule zaprojektuj i wybuduj wykonuje konsorcjum firm Intop Skarbimierzyce i Intop Warszawa. Wyburzenie i budowa nowego wiaduktu kosztować będzie 35,9 mln zł, z czego 24 mln zł pochodzą z Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych. Wiadukt, który powstanie nad ul. Dąbrowskiego i ul. Batalionów Chłopskich, będzie miał konstrukcję płytowo-belkową. Przejazdy dużych pojazdów, zwłaszcza TiR-ów, mają być mniej uciążliwe dla mieszkańców.

Przypominanie o dokonaniach pierwszego marszałka Polski Józefa Piłsudskiego i nauka patriotyzmu to zadania piłsudczyków. W dniu jego imienin (19 marca) w Muzeum Obrony Przeciwlotniczej miały miejsce uroczystości z okazji 10. rocznicy powstania Okręgu Środkowopomorskiego Związku Piłsudczyków RP.

W placówce znajduje się galeria historyczna poświęcona Józefowi Piłsudskiemu i Związkowi Piłsudczyków RP – Okręgowi Środkowopomorskiemu.
– Piłsudczycy to nasi przyjaciele – zaznacza Paweł Pawłowski, dyrektor Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie, którego filią jest Muzeum Obrony Przeciwlotniczej. – Jesteście dla nas ważni. Czujcie się tu jak u siebie w domu. Cieszę się, że po długiej przerwie możemy znowu spotkać się osobiście, bo wszyscy takich spotkań potrzebujemy.

Diecezja koszalińsko-kołobrzeska ma nowego biskupa pomocniczego. Bp Zbigniew Zieliński, posługujący do tej pory w archidiecezji gdańskiej, ma funkcję koadiutora. Oznacza to, że obejmie funkcję ordynariusza, gdy bp Edward Dajczak przejdzie na emeryturę. Stanie się to za dwa lata. Przez ten czas nowy duszpasterz będzie poznawał rozległą diecezję.

Uroczyste przywitanie biskupa z wiernymi zaplanowane jest na sobotę, 2 kwietnia, w koszalińskiej katedrze. Jednak już 16 bm. bp Zbigniew Zieliński podpisał dokumenty niezbędne do objęcia przez niego nowego urzędu zgodnie z prawem kanonicznym.
– W pierwszych chwilach po otrzymaniu informacji o powołaniu mnie przez papieża Franciszka na biskupa koadiutora sąsiedniej diecezji poczułem lęk i zaskoczenie – przyznał nowy hierarcha. – Jednak potem przyszła radość, że będę pełnił tę funkcję u boku księdza biskupa Edwarda, z którym znamy się od wielu lat. Jestem świadom swoich ludzkich ograniczeń, ale czuję spokój, bo w nowej diecezji będę robił to samo, co do tej pory: głosił Słowo Boże, sprawował sakramenty święte. Zdaję sobie sprawę, że diecezja koszalińsko-kołobrzeska różni się nie tylko terytorialnie od archidiecezji gdańskiej. Mam dwa lata, aby ją poznać i wtedy, gdy obejmę urząd ordynariusza, z już posiadaną wiedzą o ziemi i ludziach ją zamieszkujących opracuję plan pracy duszpasterskiej.

O lekarzach z Ukrainy, obecnym postrzeganiu pandemii COVID-19 i sytuacji służby zdrowia rozmawiamy z Markiem Janusem, wiceprezesem Okręgowej Izby Lekarskiej w Koszalinie, lekarzem chirurgiem.

Dużo mówi się obecnie o uchodźcach z Ukrainy, o pomocy medycznej udzielanej z polskiej strony. Jak wygląda natomiast sytuacja ukraińskich lekarzy, którzy pracują w naszych szpitalach, placówkach służby zdrowia lub próbują podjąć takie zatrudnienie?
– Wśród prawie dwóch milionów Ukraińców, jacy przybyli do naszego kraju z ogarniętej wojną ojczyzny oraz miliona osób, jakie zjawiły się w Polsce jeszcze przed konfliktem, jest też pewna grupa lekarzy. Wcześniej prawo do wykonywania zawodu wiązało się z nostryfikacją dyplomu, oceną kwalifikacji lekarza. Od roku dopuszczalny jest proces umożliwiający pracę lekarza spoza Unii Europejskiej w Polsce, wedle uznania Ministerstwa Zdrowia. Lekarze ukraińscy, jeśli spełniają kryteria określone przez ministra – uzyskują pozwolenie na podjęcie pracy w zawodzie na okres 5 lat. W związku z pandemią COVID-19 mogą oni zostać zatrudnieni w zakładach zdrowotnych, w których leczy się pacjentów chorych na koronawirusa. Osoba taka musi ponadto przez prawie 3 miesiące pracować pod okiem specjalisty. Część z ukraińskich lekarzy ubiega się o prawo do wykonywania zawodu w izbach lekarskich. W skali kraju jest to niewielka ilość ukraińskich medyków.

 Rozmowa z Krystyną Kruk, sekretarzem Rady Osiedla Śródmieście

Co udało się zrobić w minionej kadencji na osiedlu, które obejmuje najstarszą część Koszalina?
– Nasze osiedle faktycznie jest reprezentacyjne, bo na jego terenie mieszczą się najważniejsze instytucje, czyli Urząd Miejski, Delegatura Urzędu Wojewódzkiego, Komenda Miejska Policji. Mam też kilka szkół i przedszkoli. W poprzedniej kadencji zrobiliśmy jednak niewiele, bo z inwestycji jedynie częściowe zadaszenie osłony śmietnikowej przy ul. Zwycięstwa 83-85-87. Kosztowało ono 44 tys. zł. Współpracowaliśmy za to, jak to czynimy od lat, przy organizacji półkolonii Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Mimo że na naszym terenie nie ma ono swojej placówki, to jednak wiele dzieci z osiedla uczęszcza na zajęcia do ogniska przy ul. Piłsudskiego 11-15. Współorganizowaliśmy też konkurs „Koszalińska pracownia Mikołaja” dla dzieci z Przedszkola nr 21, przy Zakładzie Gazowniczym.

Rozmowa z Urszulą Dziuk, przewodniczącą Rady Osiedla Morskie

 Co dobrego rada zrobiła w minionej kadencji?
– Jesteśmy niezbyt licznym osiedlem, mimo że dużym terytorialnie. Dlatego dostajemy małe fundusze na niezbędne inwestycje, stąd niektóre z nich trwają kilka lat. W poprzedniej kadencji, w 2017 r., zamontowaliśmy ławeczkę przy sklepie Stokrotka. W 2018 r. na placu zabaw na ul. Rybackiej, w centrum osiedla, zamontowaliśmy tablicę informacyjną. Zrobiliśmy kosztowny projekt remontu chodnika przy ul. Rybackiej, który wykonywaliśmy przez następne trzy lata ze względu na to, że brakowało nam pieniędzy, aby te prace skończyć w jednym roku. Ta inwestycja pochłonęła ok. 75 tys. zł, łącznie z projektem, który kosztował 15 tys. zł.
Poza tym na naszym osiedlu powstały inwestycje zgłoszone w ramach Koszalińskiego Budżetu Obywatelskiego. To park na bunkrach na ul. Rybackiej. Pojawiły się nasadzenia, ławeczki. Pomysł kontrowersyjny, mający tyle samo zwolenników, co i przeciwników, bo z powodu parku zniknęły miejsca parkingowe. Poza tym powstało podświetlone przejście dla pieszych wzdłuż ul. Spokojnej w kierunku sklepu przy ul. Franciszkańskiej. Chodziło o zwiększenie bezpieczeństwa pieszych, głównie dzieci, które uczą się w pobliskiej Szkole Podstawowej nr 5.
Przy ul. Rybackiej stanęły lampy, które po raz pierwszy zapaliły się na początku tego miesiąca.
W grudniu zeszłego roku zorganizowaliśmy na świeżym powietrzu koncert kolęd ze słodkim poczęstunkiem i konkursem na najpiękniejszy strój świąteczny.

Przebywający w Koszalinie uchodźcy wojenni z Ukrainy mogą się już rejestrować w Urzędzie Miejskim przy Rynku Staromiejskim 6-7. Do otrzymania elektronicznego zaświadczenia z numerem PESEL niezbędny jest tylko dowód tożsamości ze zdjęciem, a w przypadku dziecka – jego akt urodzenia.

Dzięki zaświadczeniu obywatele ukraińscy, którzy przekroczyli polską granicę po 24 lutego, będą mogli zostać w Polsce legalnie przez 18 miesięcy, starać się o pracę, a dzieci posłać do placówek edukacyjnych. Do połowy marca do koszalińskich przedszkoli i szkół zgłoszonych zostało ponad 300 dzieci przybyłych z rodzicami po agresji Rosji na Ukrainę.
Zaświadczenie umożliwi także uzyskanie pomocy finansowej, czyli świadczenia wychowawczego 500+ czy dodatku do szkolnej wyprawki 300+. Pieniądze będą wpłacane na konta bankowe, które też trzeba będzie założyć, do czego niezbędny jest numer PESEL.
Do uzyskania rejestracji nie trzeba tłumaczyć swojego dowodu osobistego czy paszportu, bo tym zajmie się Urząd Miejski. Dokument może być po terminie ważności. Zdjęcia do owego elektronicznego dokumentu będą robione za darmo w konkretnych zakładach fotograficznych. Koszty ich zrobienia poniesie budżet państwa.

Nie lubimy płacić podatków ani innych danin. Narzekamy, że samorządy je podnoszą, a nam z kieszeni ubywa pieniędzy. Gdzie zapłacimy większy podatek od nieruchomości - w mieście Koszalin, czy może na terenach wiejskich? Warto się temu przyjrzeć.

Stawki podatku od nieruchomości określa odpowiednia uchwała rady gminy lub miasta na przyszły rok kalendarzowy. Mogą być różne w różnych gminach, lecz górne granice wyznacza corocznie minister finansów w odpowiednim obwieszczeniu. Osoby fizyczne płacą podatek ratalnie, do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada. Jeśli kwota podatku nie przekracza 100 zł – podatek płacony jest jednorazowo do 15 marca. Wiele zwolnień i ulg od podatków wymienia sama ustawa o podatkach i opłatach lokalnych. Ulgi wprowadzają również samorządy. Podatek należy wpłacić na podany w decyzji indywidualny numer konta bankowego. Na terenach wiejskich należności w drodze inkasa może pobierać sołtys. Otrzymuje za to pewien procent kwoty, którą potem wpłaca (np. w gminie Będzino jest to 7%, w Świeszynie 10%).

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.

Ok Odmawiać